"ALMA MİZAHIN AH'INI, ÇIKARIR SONRA MİZAHINI..." (C.D.)

MİZAH'ın sonundaki o sihirli iki harfin yani 'AH'ın peşine takılmış uzun ince bir yolda, uzun ince bir mizah yolcusuyum!.. Bu anlamda 38 yıl geride kaldı…

Bir derdim, bir sıkıntım olmasa ne işim olurdu "AH"la... Ama MİZAH bu, eğer organikse, gerçekse sonunda hep "AH" var!..

Mizahın sonunda “AH” var, AHMAK’ın ise başında, laf aramızda şunu da belirtelim ki; mizah, kendini dev aynasında gören ah’maklara boy aynası tutan bir güzelliktir!..

"AH!" MİZAH bloğu da, bundan önceki çalışmalarımda olduğu gibi mizahın sonundaki bu sihirli iki harfin izini sürecektir. Mizahın sonundaki o iki harf, yani "AH" aslında ayağına, hayatına, yüreğine, özgürlüğüne basılan insanın AH'ıdır!..

Mizahın elindeki en güçlü 2 harftir aslında "AH!" mizahın özgür, bağımsız, muhalif sesinin çığlığıdır belki de...

Dile kolay, bu topraklarda 150 yıla yaklaşan "basılı", 800 yılı bulan "sözlü" bir mizah geleneği var, istenirse bunun bile öncesi var, bu gelenek dönem dönem ağır baskılara, zulme, sansüre uğrasa da, geri düşer ya da popüler kültüre yenik düşer gibi dursa da, aslında ne mizah ne de sonundaki "AH" tükenir...

İnsan tükenir ama mizah tükenmez!..

Mizah sonundaki AH'ından aslında hep hayat bulur...

O halde yeni bir "Cihan Demirci Bloğu" olan "AH!"tan tüm gerçek mizah dostlarına, mizahseverlere, mizahçılara 'AH'LAR DOLUSU YÜREKTEN BİR MERHABA!..

“AH”IMIZ TUTSUN DİYE ÇIKTIK BU KEZ YOLA!..

CİHAN DEMİRCİ  (AH! - 14 Kasım 2016)